۱۳۹۰ فروردین ۱۱, پنجشنبه

پ 1

کلمه مثل سنگ
فرو افتاد.
شاعران همه متحیر
حلزون اما همچنان راه خود را می رفت.
ارسال شده توسط در هیچ نظری موجود نیست:
برچسب‌ها:
اشتراک در: پست‌ها (Atom)